Bir Game Of Thrones Şehri Sibenik

Neredeyse bir sonraki yılın tatili gelecek, ben halen geçtiğimiz yaza dair tatil anılarını yazıyorum. Bu yazı Hırvatistan'daki son durağımız olan Sibenik ile ilgili. Sibenik kendi halinde olan mini mini bir şehir. Fakat kim nasıl keşfetmişse bu güzelliği; bir dönem Game Of Thrones dizisine ev sahipliği yapmış. Bunu oraya gidene kadar bilmiyorum. Gitmeden önce internette araştırma yaparken denk geldim. 

Sibenik yaşanılması zor, gezilmesi çok zevkli bir şehir. Zorluğu şehirde neredeyse düz bir yer olmaması. Her yerde dik merdivenler ve yokuşlar var. Bu da sıcak havada yürümeyi zorlaştırıyor. Sibenik sanki bir film seti için özel olarak yapılmış gibi. Daracık sokakları var. Denizi diğer Hırvatistan kıyılarına kıyasla daha farklı. Bunun nedeni bir koyda yer alıyor olması ve nehirin denize karışması. Denizi biraz karadeniz gibi. Ters akıntısı var ve deniz sizi fazlaca kaldırmıyor. Bu da yüzmeyi bi tık zorlaştırıyor. 

Sibenik'te üç gün geçirdik. Sabah ilk iş denize gitmekti. Öğlen sıcağında eve kaçtık. Akşam da Sibenik'in  ara sokaklarında bol bol kaybolduk. 

Ruhu olan şehirlerde gezmeye bayılıyorum. Her sokak şahsına münhasır. Mümkün olabildiğinde ara sokaklarında kayboldum. Her köşe başı tarih kokuyor. 

Bu tuvaletin kim için yapıldığı bilgisi yok bende. Ama pek bi komik geldi bana 

Sibenik'de de bol bol deniz ürünleri yedim. Zaten Deniz şehirlerinde en güzel deniz ürünleri yenir değil mi? Bir de aşağıdaki görselde ki salataya methiyeler düzmeden geçemeyeceğim. Bir salata ancak bu kadar şık bir şekilde servis edilebilirdi. 

Bu kedinin adı Romeo. Bu adı ben verdim ona. Çünkü sevdiceği üçüncü katın penceresinden ona bakıyor. O da her gece aynı yerde hiç kıpırdamanan sevdiceğini izliyor. Tam bir aşk hikayesi.

Yine börek yemelere kayıtsız kalamadım ve sabah kahvaltısında börek yedim. 

Kalamar aşkımı bilen bilir. Ve yediğin en taze kalamar bu salaş mekanda olabilir.

Bu ara sokakların bi nebze korkutucu olduğunu itiraf etmeliyim. 

Bu ara sokağa bayıldım. 

Şöyle bir evim olsa, asla hayır demem. 

Böylelikle bir Hırvatistan macerasının daha sonuna geldik. Bir sonraki yazımda geri dönüş yolunda uğradığımız Aziz Nicholas Kalesinden bahsedeceğim. 

Sevgiler.

✄----------------------------------------------------------------------

Paylaş: