Yedi yıllık bankacılık hayatımı iki satır ile sonlandırdım geçen hafta. İçim çok huzurlu. Yeni bir başlangıç için attığımız adımlardan biriydi bu. Eşim altı ay önce yurtdışında bir firma ile görüşmeler yaptı ve her şey olumlu gelişti. O üç aydır yeni hayatının keyfini çıkartıyor. Şimdi sıra bende.
Yurtdışında yaşama fikir aklımız bir köşesindeydi hep. Ülkenin mevcut durumu, yaşam standartları, çalışma koşulları. Bunların hepsini düşündüğümüzde biz burada ne yapıyoruz, ne yapacağız dedik hep.
Şimdi benim için uzun, süprizlerle dolu bir hayat başlıyor. Biraz korkularım var tabii. Bambaşka bir hayat, yeni yerler, farklı kültürler, dilini bilmediğim insanlar. Zamanla her şeyine alışacağıma inanıyorum.
Her duyan arkadaşımın tepkisi de zaten sen buraların adamı değildi gitmeniz senin çok iyi olacak şeklinde. Bu süreçte daha fazla üretebileceğim için mutluyum. Çantalarıma zaman ayırabileceğim. Yapmayı istediğim bir çok proje var. Bir çoğunu hayata geçirebileceğim. Benim gibi yerinde uzun süre oturamayan biri için sekiz saat boyunca ekrana bakmak gerçekten işkence gibiydi. Şimdi uzun yürüyüşler yapabileceğim kocaman parkları olan bir şehire gidiyorum.
Bu sıralar oldukça yoğunum. Fırsat buldukça tüm gelişmeleri yazmaya devam edeceğim. Benim için şans dileyin.
Sevgiler.
Sevgiler.
