Geldik gezinin ikinci kısmını anlatmaya. Daha öncesinden habersiz olanları Kahve Bahane Mini Tatil Şahane adlı yazıya ışınlayalım. Eğer o yazısı okuyanlardansanız az sonra göreceklerinizden haberdarsınız demektir.
Polonya'dan yürüyerek Slovakya'ya geçişin öyküsü bu. Zaman zaman dere tepe düz gittiğimizin, dağlara tırmanıp en güzel peyniri satın aldığımızın, Trzy Korony (Dağ olur kendisi) uzaktan gördüğümüzün, bir kareyi ölümsüzleştirirken ölümsüz olduğumunuz, bir köprü yardımı ile ülke değiştirdiğimizin, Slovakya kıyısındaki uzun yürüyüşümüz, yorulup soluklanışımızın, uzun yürüyüş sonunda Polonya'ya giriş tabelasını görüp sevindiğimizin, sonrasında enteresan bir mekanda yemek yediğimizin ve bunu tekrar yapmalıyız düşünceleriyle geri döndüğümüzün öyküsü bu. Eğer bu anlattıklarım gözünüzde canlanmadıysa gelin size yardımcı olayım. Şimdi yavaşça ekranınızı aşağı doğru kaydırın. Üsteki öykünün bir fotoromana dönüştüğünü göreceksiniz.
Biliyorum çok klasik bir yorum ama hakkatten ibretlik bir paylaşım. O nasıl fotoğraflar nasıl temiz araziler. Gözlerim keko aradı yok! Mis gibi memleket.
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilİnsan, şu fotoğraflarını paylaştığınız yerde yaşadığı zaman, ölmeyi hiç istemez. Yani ölümü her defasında öteler. Ülkemizde ise, insanlar ölümü çağırıyorlar. Biraz ağır oldu ama, gerçek bu.
Gerçekten çok güzel yerler, insanın buralara temelli gelip yerleşesi geliyor. Hele şu çatı katlı binalar yok mu, işte onlar beni öyle mest ediyor ki, anlatamam. Maddi imkanım ve ömrüm bana bu fırsatı vermiş olsaydı, işte fotoğrafını paylaştığınız o dik çatı katlı binanın aynısını yapmayı çok arzu ediyordum. Ama maalesef ne ömrüm, ne de maddi imkanım bana bu fırsatı vermeyecekler.
Paylaşım için teşekkür ederim. Selam ve saygılarımla.