30 Mart 2022

Kahve Bahane #Bugün Yazarım Yarın Yazarım Derken



Bugün yazarım, yarın yazarım derken kahve bahane yazmayalı bir ayı geçmiş. Erteleme hastalığından muzdarip olsaydım bu durum beni biraz tedirgin edebilirdi. Neyse ki ben ertelemeyi hiç sevmem. Aksine çok aceleci bir insanım ve her şey hemen olsun bitsin isterim. Gerçi bu da en az erteleme hastalığı kadar kötü. Bununla ilgili bir yazı okudum. Artık işlerimi biraz daha ağırdan almaya çalışacağım. 

Yanıbaşımızda alevlenen savaştan biz de nasibimizi aldık. Sakin Krakow sokakları artık pek kalabalık. Sağda solda Ukrayna bayrakları, Ukraynaca yazılar. Mülteciler akın akın geliyor. Bu işin sonu nereye varacak bilinmez lakin Krakow'un eski Krakow olmadığını söyleyebilirim.

Savaşın ilk haftasında, kısa bir süreliğine, savaştan kaçan arkadaşlarımızı ağırladık. Bu benim için hiç unutamayacağım bir deneyime de vesile oldu. Hayatımda ilk defa bir kediyle aynı çatı altında kaldım. Ben ki kedilerden tırım tırım korkarım. Kedilerin olduğu yerde asla oturamam. Ama anladım ki iş başa düşünce ve zorunluluk olunca insan tırım tırım korksa bile bir türlü üstesinden geliyor. Misafirim olan kedicik de pek sakin bir kediydi aslında. Hatta gitmeden bir gece önce bayağı bi yakınlaştık kendisiyle. Koltuk tepesinde bir anda belirmesi dışında beni tedirgin eden bir hareketi de olmadı. Kedi korkunu yendin mi derseniz, bence henüz yenmedim. Belki bu sene İzmir'e gidince kedilere biraz daha yakınlaşmayı deneyebilirim. 

Ne hikmet ise savaş başladı virüs bitti. Hafta başından itibaren biz de maskeleri ve karantinayı hayatımızdan çıkarttık. Açıkcası iyi oldu. Son zamanlarda market alışverişlerinde maske takmaktan artık gına gelmişti. Ben yine çok kalabalık ortamlarda ve toplu taşımada maskemi takmaya devam ederim. Ama zorunlu olmadığı bilmek bile insanı ruhen rahatlatıyor.

Buralarda yokum fakat bu arada harıl harıl kitap okumaya kendimi adadım. Yılbaşında koyduğum bir hedefim vardı. Bu sene Vakıf serisini okuyacağım demiştim. İlk adımını attım. Ve seriye başladım. Bilim Kurgu severim, bilirsiniz. Umarım keyifli bir okuma serüveni beni bekliyordur.

Spor serüvenim de bu aralar biraz sekteye uğramış gibi. Spor yapacak motivasyonum var ama nedense halim yok. O yüzden hafif, biraz yüzeysel egzersizler yapıyorum. Ben bunu bahar yorgunluğuna yoruyorum. Gerçi henüz bahar gelmedi ama belki yorgunluğu önden gelmiştir. Kim bilir?

Hani şu sosyal medyada herşeyi bilen, her konuda fikri olan sivri zekalar var ya; nedense bu aralar çok gözüme batıyorlar. Telefonuma uygulamaları kullanım limiti koydum. Sosyal medya hesaplarımda vakit geçirmeyi oldukça azalttım. Aslında limiti koyduktan sonra farkettim ki korktuğum kadar uzun süreler geçirmiyormuşum. 

Bir kötü alışkanlığım da telefondan kitap okumak. Açıkcası bana kolay geliyor. Kindle atmakla uğraşmıyorum. Kitabı telefonuma indirip hemen okumaya başlıyordum. Ama Vakıf serisi için  üşünmedim. Kindle attım. Böylelikle telefonu elime daha az alıyorum. Bir sonraki aşama ise telefonu yatarken yatak odasına sokmamak. Alarm kurup yatıyordum, alarmı duyayım diye telefonu baş ucuma koyuyordum fakat son iki senedir alarmsız uyanıyorum. Bana kalsa telefonu komple fırlatırım da ailemle iletişimi sağladığı için elim mahkum. 

Bak yine aynı şey oldu. Buraya kadar harıl harıl yazarken bir anda tıkandım. Bunda arka fonda çalan  Manga'nın yeni albümünün etkisi var. Bir şarkısına eşlik etmeye başladım ve aklımdakiler bir anda uçtu gitti.

Şaka maka, benim standartlarıma göre bayağı uzun bir yazı oldu. İyi de oldu. Şimdi bir klasik halini alan kapanış yazımız ile veda zamanı.
Ne diyoruz; 
Bir sonraki kahve bahane yazısında görüşünce dek şen ve esen kalın. 
Önce kendinizi sevin; Savaşmayın, Sevişin... Sevin ki dünya güzelleşsin.

✄----------------------------------------------------------------------
Paylaş:

9 yorum :

  1. Manga’nın yeni albümü var ve bundan benim senin yazın sayesinde haberim oldu.NE?Nasıl yani ben yaslanıyorum galiba. 🤭🙄😂
    Savaş ve virüs mevzularına hiç girmeyeceğim,çok can sıkıcı çünkü.Ama kedi korkunu yenmene sevimdim Yasecim.Her şer de bir hayır derler o misal ☺️🌸
    Kahve bahane yazılarını okumayı özlemişim bu arada.❤️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aralık 2021'de çıktı. Pek bi hoşuma gidiyor. Çalışırken devamlı dinliyorum. Ben eski albümlerini, konser kayıtlarını da dinlerim.
      Evden dışarı çıkmaya başlayıp, insan içine karışacak duruma gelince yazacak daha çok şey oluyor. Laf aramızda ben de yazmayı özlüyorum fakat sürekli tekrara düşmemek için yazmıyorum.
      Sevgiler

      Sil
  2. Manga’nın yeni albümü var ve bundan benim senin yazın sayesinde haberim oldu.NE?Nasıl yani ben yaslanıyorum galiba. 🤭🙄😂
    Savaş ve virüs mevzularına hiç girmeyeceğim,çok can sıkıcı çünkü.Ama kedi korkunu yenmene sevimdim Yasecim.Her şer de bir hayır derler o misal ☺️🌸
    Kahve bahane yazılarını okumayı özlemişim bu arada.❤️

    YanıtlaSil
  3. Maskenin zorunlu olmaması beni de psikolojik olarak rahatlattı. Evet çıkartmıyorum hala ama yine de çıkartabilecek olma hissi sanırım :) İnşallah bugünleri de atlatırız

    Sevgiler yolladım ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi? Ben de aynı hisler içindeyim. Umarım çabucacık geçer gider artık. Sevgiler benden size

      Sil
  4. Kitaplar konusunda güzel bir yıl geçiriyormuşsunuz, ne güzel. Yine de telefondan uzun süreli kitap okumak göze pek faydalı gibi değil, dilerim bunu da bırakırsınız :))

    Çay-kahve eşliğinde okunulası çok keyifli bir yazı olmuş. Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kitaplarla aram pek iyidir. Telefondan kitap okumanın zararlarını bilincinde olmama rağmen bu huyumdan vazgeçemedim. Kindle aslında e kitap için biçilmiş kaftan.

      Kahve bahaneler, çay kahve yanı atıştırmalığı gibidir. Keyif aldığınıza sevindim. sevgiler.

      Sil
  5. Özlemiştik kahve yazılarını :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pelincim, bende yazmayı, gelen yorumları okumayı özlemişim. Duygularımız karşılıklı. Sevgiler.

      Sil

*Bloglar yorumla beslenir. Yorumlarınızı eksik etmeyin.
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın. Link bırakıp kaçmayın.
*Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Fotoğrafım
Mam na imię Yasemin. Jestem z Turcji. Mieszkam w Stambule, a teraz w Krakowie. Mówię po turecku i angielsku znam też trochę po polsku. Z zawodu ksiegowa. Moje ulubione słowa oczywiście :) Interesuję się literaturą i sportem. Lubię kawę. Uwielbiam mój rower.