13 Ocak 2016

Kaloriferin Dibinden Bildiriyorum

Evdeki yeni yaşam alanımı belirlemenin tarif edilemez mutluluğu içindeyim. Uzun zamandır hayata geçiremediğim yastık projemi tamamladım. Artık benimde kedi gibi kıvrılıp, üzerinde zaman geçireceğim bir yerim var. Yastık kılıflarını tembelliğimden sıyrıldığım bir ara diktim. Geçen hafta sonu da içlerini aldım.
Oldum olası yerde oturmayı, vakit geçirmeyi severim. Okul yıllarında da bu böyleydi. Masada çalıştığım günler sayılıdır. Ya yerde çalışırdım ya da yatağımın üzerinde. Sanırım kafamı oldukça önüme doğru eğince daha fazla çalışıyor. İngilizce kursuna gittiğim zamanlarda da hep halının bir köşesinde çalışıyordum. Dikiş dikerken de bu alışkanlığımdan vazgeçmem. Devamlı yerde otururum. Masa ile işim hiç olmaz. 
İşte geçmişimi göz önüne alırsak ve yakın zamanda ingilizce kursuna başlama kararımı eyleme dönüştürürsem, bu köşe hayatımın vazgeçilmezi olmaya aday.

Bu arada telefonunum farklı şekillerde fotoğraf çekebileceğini keşfettim. Şimdi sizi o kareler ile baş başa bırakıyorum.







Paylaş:

7 yorum :

  1. O masa olayını ben de beceremiyorum. İlle yatacağım, gerçi o zaman da belim ağrıyor :) Köşe güzel olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen ama ne yardan ne serden diyip yatmaya devam ediyorum ben :) Teşekkür ederim.

      Sil
  2. Harika bir otam olmuş. Tam yeni fikirlerin hayata geçeceği, uzun çalışmaların yapılacağı bir yer. İyi günlerde kullan tatlım.

    YanıtlaSil
  3. Ilk fotografa bakinca sen cizdin sandim yok artiiikkkk dedim. Ohh neyseki sen cizmemissin, yoksa acaip kiskanirdim:)))
    Al simdi o yastik bir sobanin arkasinda olacakti!!!
    Tamam sustum!! Ellerine saglik ve guzel gunler gecir orada emi? :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tühh keşke azıcık kandırsaymışım. Ben çizdim diye :):):)
      Aynen öyle küçükken öyle sobanın arkasında ne güzel uyurdum yaw :( Eyy gidi günler eyyy.

      Sil
  4. ahhh süper bir köşe , süper fotograf kareleri.yıllar önce ilk görev yerimde öğretmen evinde kaldığım için ev ortamına hasret kalırdım. Misafirliğe gittiğim evlerde ayakkabılarımı çıkartmanın rahatlığıyla kalorifer dibinde yerde minderde oturmak isterdim. Bana gülerlerdi. Bilmezlerdi ki yatana kadar sandalye üstünde ayakkabılar içinde olmanın zorluğunu. Bana o günleri hatırlattı bu kare :))

    YanıtlaSil

*Bloglar yorumla beslenir. Yorumlarınızı eksik etmeyin.
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın. Link bırakıp kaçmayın.
*Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Fotoğrafım
Mam na imię Yasemin. Jestem z Turcji. Mieszkam w Stambule, a teraz w Krakowie. Mówię po turecku i angielsku znam też trochę po polsku. Z zawodu ksiegowa. Moje ulubione słowa oczywiście :) Interesuję się literaturą i sportem. Lubię kawę. Uwielbiam mój rower.